Η Μαρία Κοτρότσου την Κυριακή 25 Οκτωβρίου παρουσιάζει το νέο έργο «27 mars» στη συναυλία που θα δώσει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Κι εμείς με αυτήν την αφορμή συζητάμε με τη Μαρία προσπαθώντας να την γνωρίσουμε καλύτερα.
Τα τελευταία χρόνια ζείτε στο Παρίσι. Όλα ξεκίνησαν από την επιλογή σας να συνεχίσετε εκεί τη μουσική σας εκπαίδευση. Γιατί όμως δεν επιστρέψατε στην Ελλάδα; Τι είναι αυτό που σας κρατάει στην Γαλλία;
Όταν πήγα στο Παρίσι για τις ανώτατες σπουδές μου στη μουσική έπρεπε παράλληλα να εργάζομαι για το προς το ζην. Τελειώνοντας τις σπουδές είχα ήδη διαμορφώσει ένα εργασιακό περιβάλλον… Στην Ελλάδα έρχομαι με κάθε ευκαιρία.
Για έναν καλλιτέχνη μια νέα δημιουργία απαιτεί ενδεχομένως ηρεμία, συγκέντρωση, ισορροπία. Η έμπνευση για κάτι νέο πώς προκύπτει;
Δεν προκύπτει από κάτι συγκεκριμένο. Η Έμπνευση έρχεται ξαφνικά, περπατώντας στον δρόμο, ακούγοντας κάποιον ήχο, διαβάζοντας ένα βιβλίο, βλέποντας κάποιο τυχαίο πρόσωπο.
Με τη μουσική σας πειραματίζεστε; Προτιμάτε να παίρνετε ρίσκα ή να ακολουθείτε μια πιο σίγουρη οδό;
Μου αρέσει να πειραματίζομαι. Αυτό άλλωστε φαίνεται από την μουσική μου η οποία συνδυάζει την κλασική με την ηλεκτρονική μουσική.
Σας βλέπουμε να κάνετε εσείς η ίδια τη σύνθεση, την ενορχήστρωση και την παραγωγή των δημιουργιών σας. Είναι προαπαιτούμενο για εσάς να έχετε τον απόλυτο έλεγχο του τελικού αποτελέσματος;
Η αλήθεια είναι ότι ναι. Θέλω να έχω τον έλεγχο της δουλειάς μου από την αρχή μέχρι το τέλος. Αυτό βέβαια είναι τόσο κοπιαστικό…
Στην τελευταία σας δημιουργία, το «27 mars» τι θα ακούσουμε;
Η μουσική που έγραψα και για αυτό το άλμπουμ δημιουργεί εικόνες, ξετυλίσσεται και μια διαφορετική ιστορία μέσα από το κάθε κομμάτι, είναι μια κινηματογραφική μουσική. Με στοιχεία πιο ρυθμικά και πιο δυναμικά..
Ποια είναι η σχέση σας με το κοινό που σας παρακολουθεί;
Είναι μια σχέση σεβασμού και αγάπης. Μια σχέση ανταλλαγής συναισθημάτων. Μια σχέση επικοινωνίας.
Μπορεί η τέχνη και η μουσική συγκεκριμένα να κινητοποιήσει τους ανθρώπους ή λειτουργεί ως μέσο έκφρασης συναισθημάτων;
Ακούγοντας ένα μουσικό κομμάτι αφήνεσαι να βιώσεις τα συναισθήματα που σε συνεπαίρνουν εκείνη την στιγμή. Συναισθήματα αντίστοιχα που προκάλεσαν τον δημιουργό να εκφράσει με νότες. Η συμμετοχή του ακροατή σε ένα μουσικό δρώμενο είναι και αυτή μια μορφή τέχνης. Είναι σαν η μούσα να δονεί δύο ψυχές. Μια ανώτερη μορφή επικοινωνίας.
Τι είναι αυτό που επιθυμείτε να εισπράξει ο ακροατής σας ή ο θεατής μιας συναυλίας σας;
Κάνω μια κατάθεση ψυχής. Μιλάω για τον φόβο και την λύτρωση, την χαρά και την στενοχώρια , το σταμάτημα αλλά και το ξεκίνημα, την ελπίδα. Θα ήθελα ο ακροατής μου, να εισπράξει την αλήθεια μου.
Σας ευχαριστούμε θερμά
