ΜΑΡΤΥΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ, το έργο του Μάκη Τσίτα

Ο Πολυχώρος VAULT και η εταιρεία θεάτρου GAFF παρουσιάζουν για δεύτερη χρονιά το έργο του Μάκη Τσίτα, ΜΑΡΤΥΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ που τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαικής Ένωσης 2014, σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη.

Από το Σάββατο 31 Οκτωβρίου έως τις 10 Ιανουαρίου 2016, κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 21:00
Μέσα στο πανηγυρικό κλίμα που επικρατεί στην Αθήνα του 2004, ο Χρυσοβαλάντης -ένας τυπικός αντιήρωας της εποχής μας, άνθρωπος απλός αλλά οπλισμένος με χιούμορ, με φαντασία και με μια ιδιαίτερη λεκτική ευφορία-, έχοντας βρεθεί στα πενήντα του άνεργος και με υγεία κλονισμένη, εξιστορεί τα πάθη που υφίσταται από παιδί στην αναμέτρησή του με την πραγματικότητα.
Όλοι -οι γυναίκες που συναντά, οι εργοδότες του, ακόμη και η ίδια η οικογένειά του- τον προδίδουν, ενώ γύρω του διαγράφεται η εικόνα μιας κοινωνίας που, παρά την επιφανειακή ευμάρεια, βυθίζεται στην παρακμή.

Μέσα από τον χειμαρρώδη μονόλογό του, που ακολουθεί τη ροή της σκέψης του, παρακολουθούμε τον αγώνα του να σταθεί όρθιος, ισορροπώντας ανάμεσα στο κωμικό και το δραματικό.

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο – δραματουργική επεξεργασία: Μάκης Τσίτας
Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη
Μουσική επιμέλεια: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Σκηνογραφική επιμέλεια: Σοφία Καραγιάννη – Λίνα Παγώνη
Βοηθός σκηνοθέτη: Μυρτώ Αθανασοπούλου
Φωτογραφίες: Νικολέττα Γιαννούλη
Αφίσα παράστασης: Νικολέττα Γιαννούλη, Αλέξανδρος Βενιέρης
Συμπαραγωγή :  VAULT και εταιρεία θεάτρου GAFF

Ερμηνεύει ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης

Προβολή – Επικοινωνία: BrainCo AE

Λίγες είναι οι φορές που μια παράσταση μπορεί να πάρει το συναίσθημα και το μυαλό σου από τo χέρι, ταυτόχρονα, να σε κάνει να σκεφτείς, να νοιώσεις, να την κουβαλάς μέσα σου φεύγοντας από το θέατρο. Ο Χρυσοβαλάντης, ο ήρωας του Μάκη Τσίτα, ενσαρκωμένος από τον Ιωσήφ Ιωσηφίδη, σε καθηλώνει από την πρώτη στιγμή που θα τον αντικρίσεις να προσεύχεται.
Άρτεμις Καπούλα (Protagon.gr)

Έργο απαιτήσεων, έξοχα ερμηνευμένο από όλη τη δημιουργική ομάδα της εταιρείας θεάτρου GAFF. Ο Χρυσοβαλάντης, είναι ένας ακόμα σημαντικός ήρωας, που προστέθηκε στη φιλολογία των Θεατρικών Μονολόγων.
Μαρία Κοτοπούλη (Culturenow.gr)

H συνάντηση του συγγραφικού ταλέντου του Μάκη Τσίτα με τη σκηνοθετική ευαισθησία της Σοφίας Καραγιάννη και την υποκριτική δεινότητα του Ιωσήφ Ιωσηφίδη μας χαρίζουν ένα έργο απολαυστικό, ξεκαρδιστικό, συγκινητικό και μεστό.  Στα 75 λεπτά της παράστασης ο θεατής βαδίζει, μαζί με το Χρυσοβαλάντη, από την μιζέρια στην ευφορία της τρέλας, από το φόβο στην ιερή αγανάκτηση, από την λαγνεία στην θρησκοληψία, από την αγάπη στην προδοσία.
Ελένη Λιτζαροπούλου (Matrix 24)

Η ζωή και η πορεία του Χρυσοβαλάντη είναι η Ελλάδα σήμερα.
Πιτσιρίκος

Ένας μονόλογος που εκφράζει φωναχτά τις σκέψεις όλων μας, ένα κωμικά δοσμένο χαστούκι που πονάει περισσότερο τον σύγχρονο νεοέλληνα. Σχεδόν γυμνός στο τέλος της παράστασης, με μοναδικό του κάλυμμα τη μυρωδιά απ΄το λιβάνι, ο ήρωας χάνεται στο φως.
Χρύσα Λύκου (Musiccorner.gr)

H σκηνοθεσία της Σοφίας Καραγιάννη  είναι εκπληκτική και η ερμηνεία του Ιωσήφ Ιωσηφίδη   συγκλονιστική και δυνατή όσο και το ίδιο το έργο. Ο ίδιος φαίνεται να έχει εντοπίσει τον Χρυσοβαλάντη καθώς φοράει τις σκέψεις και τα λόγια του σα να είναι δικά του.
Εύη Κούκα (ΕνΑrt)

Η Καραγιάννη δημιούργησε μια παράσταση-ορόσημο. Πολύτιμο εργαλείο της ο Ιωσηφίδης, ένας ηθοποιός με αναμφισβήτητα προσόντα που για ακόμα μία φορά δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας σ’ έναν εξαιρετικά δύσκολο ρόλο. Περνάει με μοναδική ευκολία από το κωμικό στο δραματικό και από το χαμηλόφωνο στην κραυγή. Έχει μέτρο, υποκριτική συνέπεια και το ταλέντο να διεισδύει στο χαρακτήρα που υποδύεται και να τον μεταφέρει αυτούσιο στο κοινό. Συνιστώ αυτή την παράσταση ανεπιφύλακτα.
Μαρία Κυριάκη (Επί σκηνής)

Το «Μάρτυς μου ο θεός» εντυπωσιάζει τόσο με την πρωτοτυπία του θέματος, την κλιμακωτή ανάπτυξη της πλοκής όσο και με τη διάπλαση του κεντρικού χαρακτήρα. Όσον αφορά τον Ιωσήφ Ιωσηφίδη, ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο… Πρόκειται για έναν σπουδαίο ηθοποιό, με πλούσιο εκφραστικό οπλοστάσιο, το οποίο χρησιμοποιεί με απόλυτη ακρίβεια και ειλικρίνεια.
Φωτεινή Παπαδάκη (Παρασκήνιο)