«Όσο υπάρχουν αυθεντικοί άνθρωποι θα υπάρχουν αυθεντικά λαΪκά τραγούδια», επισημαίνει ο συνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Γιώργος Αλτής, εκφραστής της γνήσιας λαΪκής μουσικής. Μας μίλησε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του καινούριου του cd single, τα τραγούδια του οποίου ερμηνεύει η Σοφία Παπάζογλου κι αποτελεί ουσιαστικά το δεύτερο μέρος της συνεργασίας του με τον βετεράνο λαϊκό στιχουργό Βαγγέλη Ατραΐδη.
Γιώργο πρόσφατα κυκλοφόρησες το καινούριο σου cd single, με τα τραγούδια “Υποχωρώ” και «Αν καταλάβαινες», σε στίχους του σπουδαίου λαικού στιχουργού Βαγγέλη Ατραΐδη. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία…
Με τον Βαγγέλη Ατραΐδη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Είναι φίλος του πατέρα μου, παλιός Καισαριανιώτης, ράφτης και αυτός. Όταν ήμουν μικρός, με πήγαινε ο πατέρας στο μαγαζί του, «… πάμε στον Ατραΐδη να σου πει για τον Καζαντζίδη , τον Πάνο Γαβαλά, για το πώς είναι αυτή η δουλειά και τι δυσκολίες έχει..». Βασικά ήθελε να με αποτρέψει από το μπουζούκι και περίμενε να απογοητευτώ, ακούγοντας τις ιστορίες απο πρώτο χέρι. Αλλά μόνο αυτό δε συνέβη. Μετά απο πολλά χρόνια η μουσική μου ανησυχία με τράβηξε στο σπίτι του «κυρ Βαγγέλη», να ψάξω στίχους αυθεντικούς, από καρδιάς, βιωμένους λέξη λέξη. Η αλήθεια της ζωής σε δυο- τρεις αράδες.
Υπάρχει η σκέψη τα τραγούδια αυτά να ενσωματωθούν κάποια στιγμή σε μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά?
Σίγουρα ο απότερος σκοπός μου είναι να γίνει ένα ολοκληρωμένο cd με λαϊκά τραγούδια, σε στίχους του Βαγγέλη Ατραΐδη. Όμως αυτό γίνεται σιγά σιγά, με τους κατάλληλους τραγουδιστές και τα κατάλληλα τραγούδια. Τίποτα δε μας βιάζει.
Το 1999, μαζί με άλλους 3 δεξιοτέχνες του μπουζουκιού, τον Θανάση Βασιλά, τον Νίκο Κατσίκη και τον Παντελή Κωνσταντινίδη δημιουγείτε το Κουαρτέτο Μπουζουκιών ΡΑΣΤ. Μίλησέ μας για αυτή την κίνηση που στην πορεία έφερε και δύο cd…
Οι Ράστ ήτανε ένα όνειρο που το ζήσαμε πραγματικά. Ξεκίνησε από την ελευθερία εκφρασης που αναζητούσαμε έξω απο τις επαγγελματικές μας υποχρεώσεις. Έτσι δημιουργήσαμε ένα κουαρτέτο μπουζουκιών ορχηστρικής μουσικής. Συνεργαστήκαμε με ελάχιστους τραγουδιστές και με συγκεκριμένο ρόλο μέσα στις παραστάσεις που δίναμε. Απορρίψαμε πάρα πολλές επαγγελματικές προτάσεις που δεν συμφωνούσαν με τον λόγο ύπαρξης των Ραστ. Ο κόσμος μας αγκάλιασε με αγάπη και ελπίδα για καλύτερη λαΪκή μουσική. Παιξαμε στο εξωτερικό με μεγάλη επιτυχία , στο Μέγαρο Μουσικής και στην Αθήνα για έξι συνεχόμενα χρόνια.
Ζούμε σε μια εποχή που κατακλυζόμαστε καθημερινά από λαΪκό – ποπ ακούσματα… Υπάρχει αυθεντικό λαικό τραγούδι σήμερα?
Όσο υπάρχουν αυθεντικοί άνθρωποι θα υπάρχουν αυθεντικά λαΪκά τραγούδια. Γενικά αυθεντικό τραγούδι. Η προσπάθεια με τα λαϊκο – ποπ. όσο κι αν επιμένουν κι αν την προωθούν, δεν έχει την απήχηση που θα ήθελαν. Ούτε θα την αποκτήσει. Βασικά έχει τελειώσει το θέμα, έχει καταρρεύσει πια και ο σχετικός τρόπος διασκέδαδης. Αυτά τα τραγούδια, αν μπορούν να ειπωθούν έτσι, είναι για να τα ακουν τα παιδάκια στα ring tones. Ή για άτομα ψυχικά και πνευματικά ανώριμα, που η μόνη τους χαρά είναι η κατανάλωση για το χατήρι του αντίθετου φύλου. Αυτά δεν είναι τραγούδια που θα τα πουν τα χείλη του κόσμου για να μοιραστούν κάτι… να πάρουν δύναμη, να λυπηθούν, να τους συνεπάρουν… Είναι ώρα το τραγούδι να ξαναπάρει το ρόλο του…
Υπήρχε για σένα κάποιος καλλιτέχνης που λειτούργησε ως μουσικό πρότυπο, στα χνάρια του οποίου πάτησες στην πορεία?
Δεν υπάρχει ένας μόνο καλλιτέχνης που να με έχει επηρεάσει. Έχω επηρεαστεί απο παλιούς μπουζουξήδες, από τραγουδιστές, από ηθοποιούς, απο ξένα συγκροτήματα… Βαθιά μέσα μου με έχουν χαράξει ο Χιώτης και ο Ζαμπέτας για διαφορετικά πραγματα ο καθένας τους.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο πολλοί νέοι καλλιτέχνες εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες που τους δίνει η τεχνολογία να κάθονται σπίτι τους και με ένα computer, ένα πρόγραμμα και ένα μικρόφωνο να γράφουν κομμάτια και να φτιάχνουν δίσκους, κάτι που σίγουρα ρίχνει το επίπεδο του τελικού αποτελέσματος. Μήπως τελικά η μουσική σήμερα αντιμετωπίζεται πιο «επιπόλαια» από ότι παλιότερα?
Η μουσική έγινε φτωχή, φτηνή, δεν εκφράζει πια συναισθήματα. Γράφονται τραγούδια με σκοπό να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα… χωρίς να λένε πολλές φορές τίποτα. Ο μέσος κόσμος δεν ακούει πια μουσική, ή ακούει μόνο το πρωί, στο αυτοκίνητο, καθώς πηγαίνει στη δουλειά του. Τα νέα παιδιά ακούν μέσα από τον υπολογιστή τους .
Τι ποιότητα στον ήχο μπορεί να έχει ο υπολογιστής; Παλιότερα ο κόσμος έδινε κάποια χρήματα για να έχει στο σπίτι του ένα καλό ηχητικό σύστημα, άκουγε μουσική. Έτσι λοιπόν, αφού ο καλός ήχος δεν είναι σημείο αναφοράς, γράφει ο καθένας στο σπίτι του με ό,τι έχει… Και για οικονομικούς λόγους βέβαια, αλλά το αποτέλεσμα στην καλύτερη περίπτωση είναι απλό κακό.
Πες μας λίγα λόγια για την καλλιτεχνική σου πορεία για να σε γνωρίσουμε καλύτερα… Πώς ξεκίνησε η αγάπη σου για το μπουζούκι?
Tα πρώτα μου ακούσματα ήταν μέσα σε ένα ξυλουργείο από ένα μεγάλο ραδιόφωνο. Στέλιος Καζαντζίδης και ηλεκτρικά μπουζούκια… αυτός ο ήχος με μάγεψε. Αργότερα το σήριαλ του Φώτη Μεσθεναίου «Το μινόρε της αυγής» με ξετρέλανε και μου έδειξε το δρόμο, αυτό που έπρεπε να κάνω. Έτσι φτιάξαμε με φίλους την πρώτη κομπανία. Δεν ξέρω πόσο με σημάδεψε αυτό, αλλά πάντα ήθελα να παίζω σε κομπανία. Δεν μου άρεσε να δουλεύω ως μονάδα σε μια ορχήστρα, ήμουν παντα μουσικός των γκρούπ. Οι Ραστ αργότερα έδειξαν την δύναμη που έχει η ομάδα.
Πώς πήρες την απόφαση για γράψεις το βιβλίο «Οκτώ Λαϊκά Πορτρέτα»? Σκέφτεσαι να υπάρξει συνέχεια?
Η γνωριμία μου με τον δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Γιώργο Τσιμπίδη ήταν η αιτία να φτιάξω το βιβλίο «Οκτώ λαικά πορτραίτα». Σκέφτηκα να καταγράψω τις ιστορίες των σημαντικότερων μπουζουξήδων για να μείνουν στις επόμενες γενιές. Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τις ρίζες μας, χωρίς αυτές δεν ξέρουμε απο πού ερχόμαστε και πιθανόν την ευθύνη των πράξεων μας. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, σε σχέση βέβαια με τις συνθήκες της εποχής. Μπορούμε λοιπόν να μάθουμε πολλά πράγματα από την πορεία των παλαιότερων. Η δεύτερη έκδοση του βιβλίου έχει εξαντληθεί εδώ και αρκετά χρόνια. Τώρα γίνεται νέα επεξεργασία, έχω συμπληρώσει νέα στοιχεία και θα ξαναεκδοθεί τον επόμενο χειμώνα. Αν όλα πάνε καλά θα υπάρξει και συνέχεια.
Ποια είναι τα άμεσα μελλοντικά σου σχέδια?
Το μέλλον είναι ζωντανό και μας ανοίγει συνέχεια δρόμους… Έχω σκεφτεί τι θέλω να κάνω, αλλά δεν ξέρω αν θα γίνουν τα πράγματα με την σειρά που τα έχω στο μυαλό μου. Μου αρέσει να λειτουργώ σύμφωνα μ’ αυτό που νοιώθω και όχι μ’ αυτό που σκέφτηκα πριν από κάποιους μήνες αν σήμερα δεν με ευχαριστεί.
