Ο συνθέτης, ερμηνευτής, στιχουργός, μα πάνω από όλα κιθαρίστας Κώστας Λεμονίδης κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό από την Zefxis Music το τρίτο του cd, με τον ιδιαίτερο τίτλο «Εμμανουηλίδου 13». Ένας δίσκος που χαρακτηρίζεται από ένα μείγμα δυναμικής και μελωδικής ροκ μουσικής, με ατμοσφαιρικές πινελιές που δίνουν οι ευαίσθητες μπαλάντες που υπάρχουν σ’ αυτόν. Ο Κώστας Λεμονίδης μας μιλάει για την καινούρια του δουλειά, για το διαδίκτυο, για τους αγαπημένους του καλλιτέχνες και για πολλά άλλα, κερδίζοντάς μας για άλλη μια φορά με την ηρεμία, την αμεσότητα και την ειλικρίνεια που τον διακρίνει.
Κώστα, μετά το αγαπημένο «Τραγούδι της βροχής» που κυκλοφόρησες πριν λίγο καιρό ψηφιακά, «βάζεις μπρος» και μας παρουσιάζεις τώρα το τρίτο σου cd “Εμμανουηλίδου 13». Μίλησέ μας λίγο για τη δουλειά αυτή …
Είναι η τρίτη ολοκληρωμένη μου δισκογραφική δουλειά. Έχει 9 τραγούδια κι ένα ορχηστρικό. Έχω γράψει τη μουσική στα οκτώ και στίχους στα τρία. Η παραγωγή και οι ενορχηστρώσεις είναι από μένα κι εννοείται ότι έχω παίξει όλες τις κιθάρες. Η αλήθεια είναι, ότι ο δίσκος έφτασε πολύ κοντά στο να μείνει στο συρτάρι μου, καθώς είχα κάποιες αναποδιές στο στούντιο, αλλά επέμεινα και να ’μαι πάλι!
Είσαι από τους καλλιτέχνες που ασχολούνται συστηματικά θα έλεγα με το διαδίκτυο … ιδιαιτέρως ενεργητικός στο facebook, με προφίλ και σε άλλα κοινωνικά μέσα αλλά και προσωπική ιστοσελίδα. Προσωπική επιλογή ή ανάγκη?
Η προσωπική μου επιλογή ήταν η προσωπική ιστοσελίδα www.costaslemonidis.gr, η οποία υπάρχει απ’ το 2005. Ένας φίλος τραγουδοποιός με παρότρυνε ν’ ανοίξω σελίδα στο Myspace και μ’ έπεισε όταν είδα την επισκεψιμότητα που είχε τότε. Στο FB μπήκα αρκετά αργότερα, αλλά γιά τους ίδιους λόγους. Ασχολήθηκα με τα κοινωνικά μέσα από ανάγκη να στείλω τη δουλειά μου στο κόσμο, καθώς δεν ανήκω σε κάποια εταιρεία που να με προωθεί. Δεν παραγνωρίζω ότι κάποιες φορές, μπορεί να είναι εθιστικό το διαδίκτυο και προσπαθώ κατά καιρούς να «αποτοξινώνομαι».
Τι προσφέρει τελικά το διαδίκτυο στους καλλιτέχνες και ποιες είναι οι «παγίδες» που πρέπει να αναγνωρίσεις και να αποφύγεις?
Το διαδίκτυο είναι εργαλείο κι όλα εξαρτώνται απ’ τη χρήση που κάνει ο καθένας. Αν έχουν φτάσει κάποια τραγούδια μου στ’ αυτιά μερικών ανθρώπων οφείλεται κυρίως σ’ αυτές τις σελίδες. Γενικώς για «παγίδες» δε ξέρω, αλλά μπορώ να πω πώς νιώθω εγώ. Κάποιες φορές η έκθεση μπορεί να γίνει υπερβολική και νιώθω ευάλωτος στα σχόλια αγνώστων, τα οποία μπορεί να μην έχουν απαραίτητα σα στόχο εμένα ή τη μουσική μου, αλλά κάτι που έγραψα κι ενδεχομένως κάποιος να το εξέλαβε αλλιώς. Γενικά αποφεύγω να ανοίγω «κουβέντες» με ανώνυμα και απρόσωπα προφίλ, αν κι έχω κι εγώ τις στιγμές μου που παραβιάζω τους κανόνες που έχω θέσει. Οι φωτογραφίες μου αφορούν κατά 90% τη μουσική μου δραστηριότητα και δε θα βρείτε φωτογραφία της κόρης μου.
Σου προσφέρουν την ευκαιρία να παίξεις support με την μπάντα σου σ’ έναν μόνο από τους παρακάτω καλλιτέχνες / groups… Mark Knopfer, Rolling Stones, David Bowie και U2. Ποιον επιλέγεις και γιατί?
Θα ήθελα να παίξω με όλους αν γίνεται (όχι και τόσο με τους U2), αν και συνήθως ο κόσμος σ’ αυτές τις συναυλίες ανυπομονεί να τελειώσει το support. Κι εγώ το ίδιο! Θα επιλέξω τον Mark Knopfler όμως, καθώς είναι απ’ τους πιό αγαπημένους μου κιθαρίστες και μου ταιριάζει η ιδιοσυγκρασία του.
Είσαι στην αρένα του κλειστού σταδίου του OAKA και παρακολουθείς τη συναυλία «Wall» του Roger Walters. Περιέγραψέ μας τα συναισθήματά σου.
Παρ’ ότι λατρεύω τη μουσική των Pink Floyd το Wall δεν ήταν ποτέ αγαπημένος δίσκος γιά μένα ,ως που το είδα ζωντανά.Υπάρχουν πολλά σημεία, στα οποία αισθάνθηκα να ταυτίζομαι με τον Pink – των πρωταγωνιστή της ιστορίας – που τα συναισθήματα μου ήταν πολύ έντονα σχεδόν σε όλη τη συναυλία.
Studio και δισκογραφία ή ζωντανές εμφανίσεις? Τι σε γεμίζει περισσότερο?
Δε μπορώ να επιλέξω πραγματικά.,Τα χρειάζομαι και τα δύο και η απάντηση μου θα εξαρτάται καθαρά απ’ τη διάθεση της στιγμής ή το πόσο έχω κορεστεί απ’ το ένα ή το άλλο. Αυτή τη στιγμή πάντως νιώθω καλύτερα στο στούντιο.
Αν με τη μουσική κατάφερνες να έχεις μια άνετη ζωή, θα επέλεγες να αφήσεις τα οικονομικά, που είναι το σημερινό σου επάγγελμα ή προτιμάς η σχέση σου με τη μουσική να παραμείνει στο επίπεδο της “ερωμένης”?
Πραγματικά δε ξέρω.Θα ήταν πολύ εύκολο ν’ απαντήσω πως, ναι θα τα παράταγα όλα και θα έκανα μόνο μουσική, αλλά γνωρίζοντας τον εαυτό μου μπορεί και τότε να έψαχνα κάποια άλλη διέξοδο.
