Ο Χρόνης Εξαρχάκος, από τους νεαρούς ηθοποιούς της χρυσής φουρνιάς του ελληνικού κινηματογράφου τη δεκαετία του ’60,
δεν άργησε να γίνει δημοφιλής κωμικός και να παραμείνει αξέχαστος στις καρδιές του ελληνικού κινηματογραφικού κοινού.
Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που διακρίθηκε κυρίως σε κωμικούς ρόλους. Είχε μπριόζικο στυλ, έδινε τέμπο στο ρόλο του και είχε την ικανότητα να μιλάει γρήγορα, αλλά πολύ καθαρά. Οι γκριμάτσες του και μόνο, αρκούσαν για να προκαλούν το γέλιο στους θεατές. Έφυγε νωρίς από τη ζωή και δεν πρόλαβε να ξεδιπλώσει ολοκληρωτικά την πλούσια κωμική του φλέβα.
Ο Πολυχρόνης Έξαρχος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 1932
στην Ερμούπολη της Σύρου και μεγάλωσε στην Πλάκα. Σπούδασε τη δραματική τέχνη στη σχολή του Πέλου Κατσέλη και πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1963, στο έργο «Βίλα των οργίων» με το θίασο Αναλυτή – Ρηγόπουλου. Από τότε συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού θεάτρου.
Έπαιξε με τον Μάνο Κατράκη, όταν το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» ήταν στις δόξες του, στο έργο του Σέξπιρ «Ιούλιος Καίσαρ» (1964), με την Κατερίνα στα έργα «Χαρτοπαίχτρα», «Αντροτραγανίστρα» και «Ελάτε να γελάσουμε», με τον Κώστα Βουτσά, τη Μάρω Κοντού και τον Γιώργο Κωνσταντίνου στα έργα «Μην πατάτε τη χλόη» και «Ο Καραγκιόζης στη Βουλή».
Το υποκριτικό του ταλέντο και τα προσόντα του αναδείχτηκαν όταν έπαιξε στο «Γλάρο» του Τσέχωφ με τον Γιάννη Φέρτη και την Ξένια Καλογεροπούλου (1966), ενώ είχε ήδη γίνει ευρύτερα γνωστός με τη συμμετοχή του στο θεατρικό του Αλέκου Σακελλάριου «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», που παρουσιάστηκε από το θίασο Βουγιουκλάκη – Παπαμιχαήλ, προτού γυριστεί σε ταινία και γνωρίσει μεγαλύτερη επιτυχία. Μαζί τους έπαιξε και στο έργο του Πολ Όσμπορν «Ο κόσμος της Σούζι Βογκ».
Ο Χρόνης Εξαρχάκος συμμετείχε και σε πολλές απ’ τις ταινίες που σφράγισαν τη χρυσή εποχή της Φίνος Φιλμ:
«Ένας ιππότης για τη Βασούλα», «Γοργόνες και μάγκες», «Μια κυρία στα μπουζούκια» και «Κάτι κουρασμένα παλικάρια». Το 1965 συμμετείχε στην ανολοκλήρωτη ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Forminx Story». Στην τηλεόραση, πρωταγωνίστησε στη σειρά του Αλέξη Τριανταφύλλου «Ένας απίθανος ντετέκτιβ», που προβλήθηκε το 1973 από την ΥΕΝΕΔ. Ενσάρκωνε τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Τίτο Χαρίτο, που έμπλεκε σε απίθανες καταστάσεις, στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει διάφορες υποθέσεις.
Ο Χρόνης Εξαρχάκος πέθανε στις 27 Σεπτεμβρίου 1984 στο νοσοκομείο «Άγιος Σάββας» της Αθήνας, νικημένος από την επάρατη νόσο. Έπασχε από καρκίνο των οστών. Η κηδεία του έγινε την επομένη στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας.
Φιλμογραφία
| 1964 | Έκλεψα τη γυναίκα μου |
| 1964 | Διαζύγιο αλά ελληνικά |
| 1964 | Ο καταφερτζής |
| 1965 | Ενώνει ο πόνος δυο καρδιές |
| 1965 | Forminx Story |
| 1966 | Διπλοπεννιές |
| 1966 | Η κόρη μου η σοσιαλίστρια |
| 1966 | Σύντομο διάλειμμα |
| 1967 | Κάτι κουρασμένα παλληκάρια |
| 1967 | Ο Λαμπίρης εναντίον των παρανόμων |
| 1968 | Ένας ιππότης για τη Βασούλα |
| 1968 | Γοργόνες και μάγκες |
| 1968 | Μια κυρία στα μπουζούκια |
| 1969 | Γυμνοί στο δρόμο |
| 1969 | Η παριζιάνα |
| 1969 | Η ωραία του κουρέα |
| 1969 | Ο γόης |
| 1970 | Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο |
| 1971 | Μαριχουάνα στοπ |
| 1971 | Μια ελληνίδα στο χαρέμι |
| 1971 | Ο κατεργάρης |
| 1972 | Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσας |
| 1981 | Γκαρσονιέρα για δέκα |
| 1981 | Είσαι στην ΕΟΚ πάθε για την ΕΟΚ |
| 1982 | Εδώ και τώρα αγγούρια |
Πηγές: www.sansimera.gr | finosfilm.com
